نیروی هوایی جمهوری اسلامی ناوگان پیری از جنگنده‌های اف-۱۴ تامکت و میکویان میگ-۲۹ از دوران جنگ سرد دارد

برنامه موشکی جمهوری اسلامی در میان درگیری های شدید با اسرائیل، مورد توجه قرار می گیرد

نیروی هوایی جمهوری اسلامی دارای ناوگان پیری است که توسط اف-۱۴ تامکت ها و جت های جنگنده میکویان میگ-۲۹ مربوط به دوران جنگ سرد هدایت می شود، اما آنها با هواپیماهای اف-۳۵ اسرائیل و پدافند هوایی آن قابل مقایسه نیستند. این بدان معناست که رژیم ایران، اگر دوباره به اسرائیل حمله کند، باید به موشک ها و پهپادها تکیه کند یا از نیروهای نیابتی مانند حزب الله استفاده کند.

در حالی که رژیم ایران تهدید به حمله به اسرائیل به دلیل ترور یکی از رهبران حماس در تهران را می کند، برنامه موشکی آن که از مدت ها پیش مورد ستایش قرار گرفته بود، یکی از معدود راه هایی را برای تهران ارائه می دهد که مستقیماً به آن حمله کند، اما این سوال وجود دارد که چقدر خطر دارد؟

این برنامه در پس حمله بی‌سابقه هواپیماهای بدون سرنشین و موشکی جمهوری اسلامی به اسرائیل در ماه آوریل بود، زمانی که رژیم ایران اولین کشوری بود که از زمانی که صدام حسین، دیکتاتور عراق، که با موشک‌های اسکاد در جنگ خلیج فارس در سال ۱۹۹۱ به اسرائیل حمله کرد، چنین رگباری را به راه انداخت.

اما تعداد کمی از پرتابه های جمهوری اسلامی به اهداف خود رسیدند. بسیاری از آنها توسط ائتلاف تحت رهبری ایالات متحده سرنگون شدند، در حالی که برخی دیگر ظاهراً در هنگام پرتاب شکست خوردند یا در حین پرواز سقوط کردند. حتی تعدادی که به اسرائیل رسیدند به نظر می رسید که نشانه های خود را از دست داده اند.

اکنون گزارش جدید کارشناسان حاکی از آن است که یکی از پیشرفته ترین موشک های جمهوری اسلامی بسیار کمتر از آنچه قبلا تصور می شد دقیق است.

سام لیر، یکی از همکاران پژوهشی در مرکز مطالعات منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای جیمز مارتین که بر روی این تحلیل کار می‌کرد، گفت حمله ماه آوریل توانایی برای حمله به اسرائیل را نشان داد. اما اگر من به جای رهبر جمهوری اسلامی بودم، احتمالاً کمی ناامید می شدم.

فقط سلاح های تروریستی

لیر افزود، اگر موشک‌های جمهوری اسلامی قادر به اصابت دقیق به اهداف نباشند، نقش آنها را تغییر می‌دهد. آنها دیگر برای انجام عملیات نظامی متعارف ارزشی ندارند. آنها ممکن است صرفاً به عنوان سلاح های تروریستی ارزشمندتر باشند.

رژیم ایران بارها گفته است که قتل اسماعیل هنیه را تلافی خواهد کرد. اسرائیل به طور گسترده مظنون به انجام این ترور است، اگرچه ادعای آن را نداشته است.

اما علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی، تلویحاً به شکست این رژیم در ضربه زدن به چیزی مهم در اسرائیل اذعان کرد. خامنه‌ای می‌گوید بحث‌های طرف مقابل در مورد اینکه چند موشک شلیک شده، چند موشک به هدف اصابت کرده و چند مورد اصابت نکرده است، اینها در درجه دوم اهمیت قرار دارند.

مسئله اصلی ظهور ملت ایران و ارتش جمهوری اسلامی در یک عرصه مهم بین المللی است. این چیزی است که اهمیت دارد.

روزها پس از حمله مشکوک اسرائیل به یک مجتمع دیپلماتیک رژیم ایران در دمشق، سوریه که منجر به کشته شدن دو فرمانده و پنج افسر سپاه پاسداران و همچنین یکی از اعضای شبه نظامی شیعه حزب الله لبنان شد، از روزها انتظار می رفت که حملات تلافی جویانه انجام شود.

فیلم پخش شده از تلویزیون دولتی رژیم نشان داد که حمله ۱۳ آوریل جمهوری اسلامی با دستور تلفنی فرمانده سپاه پاسداران سرلشکر حسین سلامی با سرلشکر امیرعلی حاجی زاده فرمانده هوافضای سپاه آغاز شد. 

وی دستور داد عملیات وعده صادق علیه پایگاه‌های رژیم صهیونیستی آغاز شود.

فیلم‌هایی که بعداً منتشر شد، موشک‌هایی را نشان می‌داد که رعد و برق کنان بر روی پرتابگرهای متحرک مبتنی بر کامیون‌ها می‌تابیدند. پهپادهای شاهد حامل بمب از روی پایه های فلزی پریدند، موتورهایشان مانند ماشین های چمن زنی در آسمان شب می چرخید.

پهپادها و موشک‌ها نیز از یمن آمده‌اند که احتمالاً توسط شورشیان حوثی مورد حمایت جمهوری اسلامی شلیک شده‌اند.

مقامات اسرائیلی تخمین زدند که رژیم ایران ۱۷۰ پهپاد، ۳۰ موشک کروز و ۱۲۰ موشک بالستیک پرتاب کرده است.

ایالات متحده، بریتانیا، فرانسه و اردن همگی آتش ورودی را سرنگون کردند. آمریکایی ها مدعی شدند که ۸۰ پهپاد حامل بمب و حداقل ۶ موشک بالستیک را سرنگون کرده اند. دفاع موشکی اسرائیل نیز فعال شد، اگرچه ادعای اولیه آنها مبنی بر رهگیری ۹۹ درصد پرتابه ها اغراق آمیز به نظر می رسید.

فابیان هینز، کارشناس موشکی، گفت که این حمله به وضوح چیزی نمادین و چیزی برای جلوگیری از آسیب نبود. این یک تلاش بزرگ برای غلبه بر دفاع اسرائیل بود.

مقامات آمریکایی که نخواستند نامشان فاش شود، گفتند که ارزیابی کرده‌اند که ۵۰ درصد از موشک‌های جمهوری اسلامی هنگام پرتاب شکست خورده یا قبل از رسیدن به هدف سقوط کرده‌اند.

عملکرد ضعیف ممکن است ناشی از اقدامات جنگ الکترونیکی باشد که برای سردرگمی سیستم هدایت موشک طراحی شده اند، همچنین خرابکاری احتمالی، طراحی ضعیف موشک و فواصل درگیر در حمله باشد.

الگوهای تهدید

در گذشته، تهدیدهای جمهوری اسلامی برای حملات تلافی جویانه علیه اسرائیل عموماً به صورت حملات نیروهای تحت حمایت رژیم ایران در غرب آسیا یا حملاتی بود که به اهداف اسرائیلی در جاهای دیگر، مانند سفارتخانه ها یا گردشگران داخل هواپیما، انجام می شد.

جغرافیا گزینه های حمله مستقیم نظامی رژیم ایران را محدود می کند. ایران هیچ مرز مشترکی با اسرائیل ندارد و این دو کشور در کمترین فاصله ۱۰۰۰ کیلومتر از هم فاصله دارند.

نیروی هوایی جمهوری اسلامی ناوگان پیری به رهبری جنگنده های اف-۱۴ تامکت و میکویان میگ-۲۹ از دوران جنگ سرد دارد، اما آنها نمی توانند با هواپیماهای اف-۳۵ اسرائیل و پدافند هوایی آن برابری کنند. این بدان معناست که رژیم ایران دوباره باید به موشک ها و پهپادهای دوربرد تکیه کند.

همچنین می‌تواند از شبه‌نظامیان متحد مانند حزب‌الله لبنان و شورشیان حوثی یمن برای غلبه بر دفاع اسرائیل کمک بگیرد.

همیشه در پس زمینه این خطر وجود دارد که تهران بتواند به سلاح هسته ای دست یابد. در حالی که رژیم ایران اصرار دارد برنامه هسته ای خود صلح آمیز است، آژانس های اطلاعاتی غربی می گویند که تهران تا سال ۲۰۰۳ یک برنامه هسته ای نظامی سازمان یافته داشت.

آژانس‌های ایالات متحده در گزارشی در ماه ژوئیه گفتند که جمهوری اسلامی فعالیت‌هایی را انجام داده است که اگر بخواهد این کار را انجام دهد، آن را برای تولید یک دستگاه هسته‌ای موقعیت بهتری نشان می‌دهد. با این حال، ساخت یک سلاح و کوچک کردن آن برای قرار دادن یک موشک بالستیک ممکن است سال ها طول بکشد.