۱۰۰۰۰ گلوله به اوکراین بدهید، میتواند یک روز بجنگد

خبرهای خوب در مورد اوکراین

دولت نروژ قراردادی را برای انتقال تولید توپخانه به اوکراین و کمک به پرداخت هزینه آن امضا کرده است. اغراق کردن اهمیت انتقال بین شرکت نروژی Nammo و یک کنسرسیوم اوکراینی دشوار است.

قرارداد توپخانه، باقیمانده راه حل یکی از بزرگترین مشکلات اوکراین است، زیرا جنگ گسترده روسیه علیه این کشور به سومین سال خود می رسد.

اوکراین با تولید هویتزرها و گلوله های غربی در داخل کشور، خود را از وابستگی کامل به متحدان گاه بی ثبات خود برای حیاتی ترین قدرت آتش خود رها می‌کند. اوکراین در جنگ تدافعی خودکفاتر می‌شود.

ابزار دقیقی که Nammo انتقال می دهد برای تولید پوسته های ۱۵۵ میلی متری است کالیبر استاندارد ناتو. توپ های سبک شوروی پایه اصلی سپاه توپخانه ۱۸۰۰ تفنگی اوکراین قبل از جنگ گلوله های ۱۲۲ میلی متری و ۱۵۲ میلی متری شلیک می کنند.

در سال‌های قبل از گسترش جنگ روسیه در فوریه ۲۰۲۲، اوکراین با تاخیر تولید محلی گلوله‌های ۱۵۲ میلی‌متری را از سر گرفت. اما ظرفیت محدود بود. در سال ۲۰۲۱، تولید کننده اصلی مهمات، آرتم، تنها ۱۴۰۰۰ گلوله در سال تولید می کرد حتی برای یک هفته نبرد در جنگ امروز کافی نیست.

بنیاد جیم‌تاون در واشنگتن در سال ۲۰۲۱ هشدار داد یگان‌های توپخانه اوکراین کاملاً کمبود مهمات دارند و نیروهای خط مقدم در معرض خطر شکست عملیاتی قرار دارند. هنگامی که نیروهای روسی یک سال بعد به عمق اوکراین رفتند، متحدان اوکراین برای تکمیل مجدد توپخانه ارتش اوکراین تلاش کردند. 

چند متحد سابق بلوک شوروی، هویتزر و گلوله های کالیبر شوروی فرستادند. اما بقیه اسلحه و مهمات ۱۵۵ میلیمتری فرستادند. در مجموع، متحدان اوکراین متعهد شده اند که حدود ۱۲۰۰ هویتزر داشته باشند و تعدادی از آنها گلوله های ۱۵۵ میلی متری شلیک می کنند.

جابجایی از توپخانه با کالیبر شوروی به کالیبرهای غربی مزایای زیادی دارد. یک پوسته ۱۰۰ پوندی ۱۵۵ میلی متری ممکن است نشان دهنده تعادل ایده آل بین برد احتمالا ده ها مایل و قدرت انفجار باشد.

معایب پاییز گذشته آشکار شد. اوکراین برای اهدای هویتزرهای غربی و همچنین تقریباً دو میلیون گلوله که این اسلحه ها هر سال به آن نیاز دارند، کاملاً به متحدان خود متکی بود. زمانی که حمایت خارجی ثابت بود، توپچی‌های اوکراینی به خوبی تامین می‌شدند. هنگامی که پشتیبانی کاهش یافت، منابع کم شد.

بزرگترین بحران توپخانه در اواخر سال ۲۰۲۳ آغاز شد، زمانی که قانونگذاران جمهوریخواه در کنگره ایالات متحده برای شش ماه طاقت فرسا کمک های بیشتر ایالات متحده به اوکراین را مسدود کردند. ایالات متحده بزرگترین حامی سپاه توپخانه اوکراین بود تا زمانی که اینطور نبود.

توپچی های اوکراینی از شلیک حداقل ۵۰۰۰ گلوله در روز به شلیک حداکثر ۲۰۰۰ گلوله رسیدند. در اواسط فوریه، نیروهای اوکراینی چاره‌ای جز عقب‌نشینی از شهر قلعه محاصره شده آودیوکا نداشتند و بخش عظیمی از شرق اوکراین را به روی پیشروی مستمر روسیه باز می‌کردند که با شش ماه تأخیر ادامه دارد.

کی‌یف می دانست که باید از توپخانه مستقل شود. با اسلحه شروع شد. قبل از جنگ گسترده تر، کارخانه خودروسازی در خارکف در شمال شرقی اوکراین نمونه اولیه هویتزر خودکششی ۱۵۵ میلی متری را توسعه داد ۲S22 بوهدانای تنها نمونه اولیه با نزدیک شدن نیروهای روسی به خارکف به سختی از نابودی نجات یافت.

بوهدانای خوش شانس مبنای خط جدیدی از اسلحه های اوکراینی شد. اواخر سال گذشته، ولودیمیر زلنسکی، رئیس‌جمهور اوکراین اعلام کرد که کارخانه خارکف در حال ساخت شش تا از هویتزرهای چرخدار ۲۸ تنی است. اما این اسلحه ها منبع مهم مهمات قابل اعتمادی نداشتند.

این شروع به تغییر می کند. راه اندازی کارخانه توپخانه نروژی توسط اوکراینی ها زمان می برد و توسعه آن به زمان بیشتری نیاز دارد. این یک درخواست بزرگ برای هر کشوری است که به تقاضای مهمات عظیم جنگی به شدت جنگ در اوکراین پاسخ دهد. ایالات متحده در مسیر افزایش تولید پوسته های ۱۵۵ میلی متری به ۶۰۰۰۰ در ماه یا ۷۲۰۰۰۰ در سال است. این یک سوم چیزی است که اوکراین نیاز دارد.

اوکراین همچنان به کمک متحدانش در مورد اسلحه و گلوله نیاز دارد. اما با گذشت زمان به کمک کمتری نیاز خواهد داشت. و اگر یکی از متحدین تعهد خود را زیر پا بگذارد، این بحران موجود در اوایل امسال نخواهد بود.