بعید است که معامله گروگانها از مرحله اولیه بگذرد زیرا اختلافات بر سر کریدور فیلادلفی نقص‌های توافق را برجسته می‌کند

کریدور فیلادلفی اهمیت دارد زیرا توافق غزه ممکن است هرگز به فاز دوم نرسد

بسیار بعید است که معامله سه قسمتی گروگانهای غزه که روی میز است، فراتر از فاز اول باقی بماند به همین دلیل است که کانون توجه ناگهانی در کریدور فیلادلفی، منطقه حائل بین مصر و غزه قرار می گیرد.

آن قراردادی که در ۳۱ می رونمایی شد بر اساس یک داستان خلاقانه است که به هر دو طرف اجازه می‌دهد به برخی از اهداف فوری خود دست یابند، بدون اینکه به این واقعیت بپردازند که فاز دو و سه معامله ممکن است دست نیافتنی باشد.

این امر به طور موثر مسائل غیرقابل حل را در مسیر قرار می دهد تا امکان آزادی حداکثر ۳۲ نفر از ۱۰۱ گروگان باقی مانده را در یک دوره شش هفته ای فراهم کند.

در واقع، توافقنامه ۳۱ می دومین قرارداد موقت را ایجاد می کند، توافقی که پس از توافق در ماه نوامبر که منجر به آزادی ۱۰۵ گروگان شد.

امید این بود که گروگان ها بتوانند در حالی که مذاکرات در مورد مسائل حل نشدنی مانند آتش بس دائمی و خروج کامل ارتش اسرائیل از محاصره ادامه دارد، آزاد شوند.

ایالات متحده امیدوار است با یافتن راهی برای تبدیل آتش‌بس موقت به آتش‌بس دائمی، در حالی که همچنان حماس را از غزه بیرون می‌کشد، در آن شش هفته در ماه نوامبر، خرگوش را از کلاه بیرون بکشد. واشنگتن بر این عقیده است که دیپلماسی تنها راه حذف گروه تروریستی از قدرت است، اما نحوه انجام این کار را مشخص نکرده است.

جان کربی، مشاور ارتباطات امنیت ملی ایالات متحده، روز چهارشنبه گفت آنچه در حال حاضر روی آن تمرکز کرده‌ایم، مرحله اول است، یعنی آتش‌بس شش هفته‌ای.

اگر می توانید از فاز یک عبور کنید این هدف است، فقط بگذارید همین الان به فاز یک برسیم، سپس می توانید شروع به ساختن به سمت فاز دو کنید و اگر بتوانید هر دو طرف را به فاز دو برسانید، پس در مورد یک واقعی صحبت می کنید. پایان احتمالی خصومت ها.

تصور اینکه اسرائیل و حماس به فاز دو حرکت کنند، تصور این است که حماس موافقت می کند غزه را ترک کند یا اسرائیل موافقت می کند که جنگ را پایان دهد در حالی که حماس هنوز فعال است.

این معادل این است که از حماس یا اسرائیل بخواهیم اقداماتی را انجام دهند که آنها آن را انتحاری می دانند، و هیچ کدام از آنها انتحاری نیست.

موضوع فیلادلفی در زمان تنظیم توافقنامه چارچوب ۳۱ مه بخشی از بحث نبود زیرا ارتش اسرائیل اخیراً کریدوری را که در سال ۲۰۰۵ از آن خارج شده بود، تصرف کرده بود.

توافق کرد که ارتش اسرائیل در مرحله یک از مناطق پرجمعیت غزه عقب نشینی کند و در صورت از هم پاشیدگی توافق بین فاز یک و دو، می تواند به آنجا بازگردد.

کریدور فیلادلفی در ابتدا به عنوان بخشی از آن عقب نشینی در نظر گرفته نمی شد، زیرا بیشتر آن در مناطق ایزوله قرار دارد، بنابراین اسرائیل ممکن است تصور کند که ارتش اسرائیل می تواند برای فاز یک در آنجا بماند.

در بررسی جزئیات نحوه اجرای این طرح، مشخص شد که انتظار می رفت اسرائیل از فیلادلفی خارج شود و حماس اصرار داشت که این تنها راه برای دستیابی به توافق است.

در واقع، کاری که انجام داد این بود که مسائل حل نشدنی را قرار داد، مواردی که در چارچوب یک معامله موقت هستند و هیچ راه حل مشخصی وجود ندارد، مگر اینکه هر یک از دو طرف غار کنند.

راه نجات حماس

برای حماس که سال‌ها از طریق تونل‌های زیر کریدور فیلادلفی سلاح قاچاق می‌کرد، این یک خواسته وجودی است و بقای این گروه به معنای واقعی کلمه به آن بستگی دارد.

بیم آن می رود که اگر اسرائیل در مرحله اول باقی بماند و سپس توافق از بین برود، حضور ارتش اسرائیل به یک واقعیت دائمی تبدیل شود و آن را خفه کند.

اسرائیل نیز به نوبه خود حضور ارتش اسرائیل را وجودی می‌داند، زیرا این امر مانع از این قاچاق می‌شود و حماس را از تهدیدی جدی برای اسرائیل در آینده باز می‌دارد.

مقامات امنیتی نگرانند که اگر اسرائیل به فیلادلفی تسلیم نشود، فرصت بازگرداندن حداقل تعدادی از گروگان ها را از دست بدهد. آنها استدلال کرده اند که اگر اسرائیل به مدت شش هفته از کریدور دور باشد تا فاز یک توافق را اجرا کند، چیز کمی از دست خواهد رفت.

بنابراین، آنها تاکید کرده اند که اسرائیل می تواند انعطاف پذیری خود را برای نجات جان گروگان ها با عقب نشینی موقت نشان دهد.

اما، برای نخست وزیر بنیامین نتانیاهو، مسئله این نیست که آیا اسرائیل می تواند به مدت شش هفته با خیال راحت عقب نشینی کند، بلکه این است که آیا هرگز قادر به بازگشت خواهد بود یا خیر.

نتانیاهو در یک کنفرانس مطبوعاتی چهارشنبه شب گفت اکنون وارد شده‌ایم، اگر ترک کنیم، نمی‌توانیم برگردیم. شما آن را می دانید. همه اینجا می دانند.

بحث در مورد فیلادلفی نمادی از شکاف بزرگتر در مورد سؤالات مربوط به معاملات گروگان ها است که اغلب مسئله نجات زندگی در زمان حال به قیمت به خطر انداختن دیگران در آینده را به چالش می کشد.

اما این بحث خاص همچنین ایرادات توافقی را آشکار کرده است که مملو از اختلاف است، به طوری که در بهترین حالت، پس از سه ماه، تنها موضوع روی میز یک آتش بس شش هفته‌ای است، بدون هیچ نقشه راه مشخصی برای فاز بعدی.