ابراهیم رئیسی به دلیل وفاداری و اطاعت از رهبری مورد علاقه تندروهای جمهوری اسلامی بود

مرگ رئیسی ایرانیان را با احساسات متفاوتی مواجه می کند

با این حال، او به همان اندازه مورد نفرت بسیاری از ایرانیان به دلیل نقشش در اعدام دسته جمعی زندانیان سیاسی در دهه ۱۹۸۰ و مشارکت بیش از چهار دهه او در سیستم های امنیتی و قضایی است که مخالفان و منتقدان رژیم اسلامی را سرکوب می کند.

رئیسی در دهه ۱۹۸۰ از سوی روح الله خمینی، بنیانگذار جمهوری اسلامی، به عضویت کمیته رسیدگی به زندانیان سیاسی منصوب شد. این کمیته که بعدها به کمیته مرگ معروف شد، محاکمه هایی را انجام داد که منجر به صدور صدها حکم اعدام شد.

بیش از ۵۰۰۰ زندانی سیاسی اعدام شدند. خانواده های آنها هرگز متوجه نشدند که چگونه، چه زمانی و کجا دفن شده اند.

برخی از نزدیکان اعدام شدگان پس از محاکمه کمیته مرگ از مرگ ناگهانی رئیسی ابراز ناامیدی و ناراحتی کرده اند. آنها مدتها امیدوار بودند که او روزی در دادگاه بین المللی برای جنایات علیه بشریت با عدالت روبرو شود.

اکنون این هرگز امکان پذیر نخواهد بود.

حامیان اندک شمار او به تصویر رسانه حکومتی از رئیسی به عنوان رئیس جمهور محرومان و فقرا اشاره می کنند.

زمانی که رئیسی برای اولین بار در سال ۲۰۲۱ رئیس جمهور شد، به بسیاری از نقاط ایران سفر کرد و قول ساخت میلیون ها خانه ارزان قیمت، کاهش تورم و مبارزه با فساد را داد.

با وجود این، وضعیت اقتصادی در ایران بدتر شد و تندروها محدودیت‌های شدیدتری بر آزادی بیان و همچنین قوانین پوشش سخت‌تر برای زنان اعمال کردند.

رئیسی نتوانست زندگی مردم ایران را بهبود بخشد. ارزش پول ایران در برابر دلار آمریکا به شدت کاهش یافت، تورم در بالاترین حد خود در تاریخ جمهوری اسلامی رسید و خانه های ارزان قیمتی که او وعده داده بود ساخته نشد.

تحت نظارت او، نیروی قدس، یکی از پنج شاخه سپاه پاسداران به سیاست های استراتژیک خود ادامه داد و میلیاردها دلار برای حمایت از گروه های نیابتی تروریستی در عراق، لبنان، یمن و حماس در غزه سرمایه گذاری کرد. بسیاری از ایرانیان بر این باورند که این پول می‌توانست بهتر در آینده خرج شود.

هنگامی که خبر سقوط هلیکوپتر رئیسی منتشر شد، اندک هواداران تندرو برای سلامتی او دعا کردند، اما اکثر ایرانیان دیگر در شبکه‌های اجتماعی به ابراز هیجان از مرگ او پرداختند.

از نظر آنها، او فقط خواسته‌های رهبر جمهوری اسلامی را اجرا می‌کرد، نه اینکه در راستای منافع مردم ایران عمل کند.