دولت دوم ترامپ مانند دولت اول رئیس‌جمهور سابق محدود نخواهد بود

ترامپ بدون محدودیت و غیرقابل تهاجم به کاخ سفید بازخواهد گشت

رای گیری در انتخابات مقدماتی جمهوری خواهان هنوز یک ماه مانده بود و شان هانیتی، مجری فاکس نیوز، مشتاق بود تا ابری را که بر سر نامزدی دونالد ترامپ شکل گرفته بود، از بین ببرد. او در ماه دسامبر از رئیس‌جمهور سابق پرسید، آیا این درست نبود که همه این صحبت‌ها درباره اقدام تلافی‌جویانه ترامپ علیه مخالفانش بیش از حد و نادرست بود؟

رئیس‌جمهور سابق خطاب به حضار داخل استودیو گفت من این مرد را دوست دارم. او می‌گوید تو دیکتاتور نمی‌شوی، درست است؟ من می‌گویم نه، نه، نه غیر از روز اول.

جمعیت تأیید آن را تشویق کردند.

هانیتی، البته، از رئیس‌جمهور سابق می‌خواست که این ایده را بی‌درنگ رد کند، تا رد سنتی و موردانتظار اقتدارگرایی را که یکی از ویژگی‌های تعیین‌کننده سیاست آمریکا از زمان پیدایش این کشور بوده، بپذیرد. اما ترامپ اقتدارگراها را دوست دارد و اقتدارگرایی را تایید می‌کند و با توجه به این فرصت، واضح است که او دوست دارد کشور را به روشی که برای چندین دهه سازمان ترامپ را اداره می‌کرد اداره کند با قدرت مطلق سلطنتی.

اگر او مجدداً برای یک دوره ریاست جمهوری انتخاب شود، شانس بسیار بیشتری برای تحقق این امر خواهد داشت. یک رئیس جمهور دوباره ترامپ از راه هایی که بار اول نبود، آزاد خواهد بود و او بارها قول داده است که از این آزادی استفاده کند.

او اهرم های قدرت را می شناخت. یکی از محدودیت‌هایی که ترامپ هنگام ورود به کاخ سفید در ژانویه ۲۰۱۷ با آن روبرو شد این بود که او واقعاً اطلاعات زیادی در مورد ریاست جمهوری یا قدرت فدرال نداشت. از طریق آزمون و خطا، او یاد گرفت که کارها چگونه انجام دهد و کجا شکاف هایی وجود دارد. او متوجه شد که در آن محاصره‌ها کمی بیشتر از علامت‌های وارد نشوید هستند که روی نوار احتیاط چسبانده شده بودند. و البته، او یاد گرفت که چه کسی بر سر راه او ایستاده و چه کسی نیست.

تیم او در کاخ سفید و کاپیتول وفادار خواهد بود. ترامپ از آنجایی که نمی‌دانست دولت چگونه کار می‌کند، در سال ۲۰۱۷ با گروهی متشکل از متحدان راست‌گرا و نهادگرایان به واشنگتن آمد. نهادگراها درک کردند که قدرت ریاست جمهوری چگونه کار می کند یا حداقل، چگونه به طور سنتی کار می کند. برخی از آنها، به وضوح، شغل خود را به عنوان نگه داشتن ترامپ به سنت و تشکیلات جمهوری خواه می دانستند. 

اکنون رئیس‌جمهور سابق به اندازه کافی می داند که می تواند چه کسانی را همراهی کند. او می داند که یک دادستان کل می خواهد که دستورات راهپیمایی را بپذیرد، نه رهبری یک وزارت دادگستری مستقل. او می‌داند که کارکنان اداری، از کابینه به پایین را می‌خواهد که منافع او را در اولویت قرار دهند. او می داند که باید اولویت خود را در میان نامزدهایی که به دنبال انتخاب در کنگره هستند، تقویت کند.

دولت او به سرعت تلاش می کند تا بوروکراسی فدرال را برای کاهش اصطکاک اصلاح کند. در روزهای رو به زوال دولتش، ترامپ طرحی را برای دسته بندی مجدد هزاران کارمند فدرال ارائه کرد تا جایگزینی آنها آسان تر شود. کارکنان او قبلاً در حال انجام پاکسازی مشابهی در خود کاخ سفید بودند و به دنبال برکناری افرادی بودند که به ترامپ وفادار نیستند.

در صورت انتخاب مجدد، او به سرعت برای اجرای چنین بازنگری با دبیران وفادار کابینه به پیشبرد این ایده کمک خواهد کرد. گروه‌های متحد و همدل قبلاً فهرستی از وفادارانی را که می‌توان به آنها مناصب اعطا کرد و فهرستی از کارمندان فدرال که مستحق برکناری هستند تهیه کرده‌اند.

ترامپ می‌دانست که اقدامات او هیچ پیامد مهمی نداشته است. تصمیم روز دوشنبه دادگاه عالی در مورد ترامپ علیه ایالات متحده به جهانیان اعلام کرد که هرگونه اقدام رسمی توسط رئیس جمهور نمی تواند منجر به کیفرخواست جنایی شود. در صورت انتخاب مجدد، ترامپ بدون شک از آن نه به عنوان یک پوشش امنیتی بلکه به عنوان پوشش استفاده خواهد کرد. تصمیم دیوان عالی صراحتاً به ترامپ اجازه داد تا دادستان کل خود را در زمینه تحقیقات، به عنوان مثال، کاری که ترامپ بدون توجه به این حکم انجام می‌داد، مأمور کند. اکنون او نابخردان قوه قضائیه را دارد.

هیچ روش قابل قبول دیگری برای پاسخگویی وجود ندارد. ترامپ برای انتخاب مجدد، مانع از فرسایش چشمگیر بیشتر مرزهای قانون اساسی نخواهد شد، بنابراین او حتی نیازی به پاسخگویی به خواسته های رای دهندگان خارج از پایگاه خود نخواهد داشت. ترامپ می داند که استیضاح بی دندان است. جمهوری خواهان در سنا به طور دسته جمعی به برکناری او رای نخواهند داد و حزب او در خطر کاهش کنفرانس سنا به ۳۳ عضو نیست.

او از حمایت داوران نهایی قانونی برخوردار است. اعطای مصونیت دادگاه در مورد ترامپ علیه ایالات متحده بین اقدامات رسمی ریاست جمهوری و اقدامات غیررسمی تفاوت قائل شد که مورد دوم می تواند منجر به پیگرد قانونی شود. اما این تمایز تعریف نشده بود. کیفرخواست فدرال ترامپ در دی سی محرک تصمیم دادگاه بود. موظف شد قاضی در آن پرونده ارزیابی کند که آیا اجزای کیفرخواست باید رسمی یا غیررسمی تلقی شوند. اما مرجع نهایی در مورد چنین سوالاتی همان دادگاهی است که در وهله اول به ترامپ مصونیت داد.

اینطور نیست که اکثریت محافظه کار راست در دیوان عالی بی چون و چرا به ترامپ وفادار باشد. با این حال، این چنین است که این دادگاه به طور مکرر از مواضع جناح راست، از دسترسی سقط جنین به قدرت بوروکراتیک گرفته تا مصونیت ریاست جمهوری، استقبال کرده است.

این سیستم طوری تنظیم شده است که کنگره باید به عنوان کنترل قدرت ترامپ عمل کنند. در عوض، هر دو اغلب به آن خم شده یا آن را فعال کرده‌اند.

ترامپ متحدان بین المللی بیشتری خواهد داشت. تغییر به سمت راست در سیاست آمریکا در سایر کشورهای متحد از جمله فرانسه، آلمان، ایتالیا و هلند مشابه بوده است. رویکرد ترامپ به مهاجرت، روسیه و دموکراسی دیگر مانند گذشته استثنایی نیست.

رسانه ها کمتر قادر خواهند بود او را پاسخگو کنند. چشم انداز رسانه ها از سال ۲۰۱۶ بیشتر متلاشی شده است، به طوری که بسیاری از نشریات سنتی شاهد فرسایش مخاطبان بودند. تلاش برای مبارزه با اطلاعات نادرست رسانه های اجتماعی که پس از هیاهوی انتخابات ۲۰۱۶ رخ داد، معکوس شده یا رها شده است.

او با این مأموریت که همان چیزی باشد که قول داده است، کار خود را آغاز خواهد کرد. اگر ترامپ در ماه نوامبر برنده شود، حتی با پیروزی دوباره در رای گیری کالج الکترال، ترامپ به پیروزی به عنوان تاییدی بر آنچه وعده داده است اشاره می کند و او یک نکته خواهد داشت.

این مانند سال ۲۰۱۶ نخواهد بود، زمانی که رای دهندگان وعده های ترامپ را شنیدند اما همچنان تصور می کردند که او نسبتا میانه رو است. اکنون، آمریکایی‌ها باید بدانند که ترامپ می‌خواهد چه کاری انجام دهد و چگونه برای انجام آن تلاش خواهد کرد.