تاریخ گاهی اوقات درس هایی از گذشته ارائه می‌دهد؛ حمله کورسک به یاد یک حرکت جسورانه مشابه اسرائیل در جنگ یوم کیپور در سال ۱۹۷۳ است

استراتژی جنگ یوم کیپور اوکراین در کورسک کار می کند

تهاجم جسورانه اوکراین به منطقه کورسک روسیه تغییر عمده ای در پویایی درگیری بین دو کشور ایجاد کرده است. این حمله اکنون فراتر از کورسک به منطقه بلگورود منتقل شده است و اوکراین بزرگترین دستگیری دسته جمعی نیروهای روسی بیش از ۱۰۰ نفر را که تسلیم شده اند از زمان آغاز درگیری در فوریه ۲۰۲۲ اعلام کرد.

در درگیری که برای اوکراینی‌ها بدبختی زیادی ایجاد کرده، حرکت تکان‌دهنده ارتش این کشور برای کشاندن جنگ به سمت دشمن، به نیروها و شهروندان آنها را انرژی بخشیده است.

تاریخ گاهی اوقات درس هایی از گذشته ارائه می دهد، و حمله کورسک به یاد یک حرکت جسورانه مشابه اسرائیل در جنگ یوم کیپور در سال ۱۹۷۳ است.

در آن جنگ، اسراییل در ابتدا روی پای خود ایستاده بود، زیرا از تهاجم شمال و جنوب خود غافلگیر شده بود. در مقدس ترین عید یهودیان، تانک های سوری از بلندی های جولان فرود آمدند در حالی که حمله هماهنگ مصری ها به صحرای سینا، اسرائیلی ها را غافلگیر کرد.

اعراب در لشکرکشی خود پیشرفت چشمگیری داشتند. در جنگ‌های متعددی که علیه آن به راه انداخته شد، اسرائیل هرگز در خطر بزرگ‌تری قرار نگرفت.

پس از چند روز تلفات وحشتناک، اسرائیل شروع به تثبیت کرد و حرکت مهاجم را متوقف کرد. اما اگر قرار بود جریان جنگ را تغییر دهد، باید کار جسورانه ای انجام می داد. استراتژی عبور از کانال سوئز و وارد شدن به نبرد به مصر طراحی شد.

نیروهای ژنرال آریل شارون زیر آتش سنگین توپخانه و همچنین بمباران و حمله هواپیماهای مصری، از گذرگاه عبور کردند و شروع به هجوم به سمت مصر کردند. اسرائیلی ها شکافی را بین ارتش دوم و سوم مصر مشاهده کردند و طرحی را برای منزوی کردن ارتش دوم مصر آغاز کردند.

با شروع به کار نقشه آنها، مصری ها و جامعه بین المللی شروع به وحشت کردند. اسرائیلی‌ها در موقعیتی بودند که ارتش سوم را با قطع خطوط تدارکاتی آن و نزدیک‌تر شدن به شهر سوئز، با مرکز مصر و پایتخت آن، قاهره، نابود کنند. 

در روسیه، گسترش جنگ به بلگورود بازتاب دستاوردهای اولیه اسرائیلی ها است. واکنش کند روسیه باعث نگرانی مردم محلی شده است که بیش از ۱۰۰۰۰۰ نفر از آنها اکنون آواره شده اند.

روس‌ها در حال جنگ در امتداد خطوط مستقر در جنوب اوکراین هستند. اما آنها تغییرات پویا را در میدان جنگ به خوبی انجام نمی دهند و مبارزه با این رویکرد جدید خلاقانه توسط سربازان اوکراینی با انگیزه بسیار دشوار ثابت شده است. روسیه در حال بسیج نیروها است و قول داده است که موفقیت شرم آور حمله اوکراین را معکوس کند، اما از بسیاری جهات، اوکراینی ها قبلاً موفق شده اند.

مسکو تنها کمی بیش از ۳۰۰ مایل از این خطوط مقدم فاصله دارد. اگرچه تعداد کمی فکر می کنند که پایتخت روسیه واقعاً تهدید خواهد شد، نزدیکی آن به جنگ مایه شرمساری است. شاید همین کافی باشد که جریان جنگ را تغییر دهیم و نبرد را به عمق روسیه ببریم، درست همانطور که اسرائیلی ها با عبور از سوئز و تهدید قلب ارتش مصر و شهرهای بزرگ آن انجام دادند.

حمله اسرائیل به مصر مسیر جنگ را تغییر داد. با تهدید ناگهانی مصر به طور خاص، دو ابرقدرت که از هر کشور حمایت می‌کنند شوروی که از مصری‌ها حمایت می‌کند و آمریکایی‌ها در پشت اسرائیلی‌ها هر دو نگران شدند که آنها به داخل کشیده شوند. نابودی احتمالی ارتش سوم مصر و تهدید شهر سوئز و قاهره درخواست های آتش بس را به غوغا تبدیل کرد.

پیش‌بینی اینکه چگونه ممکن است در درگیری روسیه و اوکراین به طور مشابه انجام شود، دشوار است، اما اوکراین پیشنهاد کرده است که می‌تواند تلاش کند تا بسیاری از سرزمین‌هایی را که به دست آورده است حفظ کند و در ازای خروج روسیه از خاک اوکراینی که تصرف کرده است، برای خروج آن مذاکره کند.

اوکراین در حال نشان دادن نشانه هایی از تحکیم دستاوردهای خود در کورسک است و اگر بتواند پوتین خشمگین و نیروهای تحت محاصره اش را دفع کند، این استراتژی ممکن است مثمر ثمر باشد.

پوتین در موقعیتی متفاوت از انور سادات، رهبر وقت مصر قرار دارد. سادات و حافظ اسد، رهبر سوریه، بیش از هر چیز در تلاش بودند تا غرور اعراب را پس از شکست تحقیرآمیز خود در جنگ شش روزه ۱۹۶۷ بازگردانند.

هنگامی که حرکت نظامی متوقف شد، و مطمئناً زمانی که آنها با خطر واقعی ضد حمله اسرائیل مواجه شدند، صلح از طریق مذاکره معنا پیدا کرد. آنها اسرائیلی ها را خورد کردند و در غرور اسرائیل که پس از موفقیت آنها در جنگ های تجاوزکارانه قبلی علیه اسرائیل ایجاد شده بود، نفوذ کردند.

اما برای پوتین، چنین صلحی ممکن است سقوط او باشد. اگر او با حمله موفقیت آمیز اوکراینی که قلمرو روسیه را تصرف می کند به سمت میز مذاکره هل داده شود که مسکو نمی تواند آن را پس بگیرد، به هوای شکست ناپذیر پوتین نفوذ می کند. این ردای ترس منتقدان او را خفه کرده است، اگرچه تصویر پوتین به دلیل توقف کمپین او علیه اوکراین ضربه خورده است.

روس ها مجبور می شوند سربازان خود را از حدود ۳۰۰۰۰۰ سرباز وظیفه بیرون بکشند، اما این نیز استراتژی خوبی برای پوتین نیست. آنها آموزش ضعیفی دیده اند و به آنها قول داده شده است که به خانه اصلی درگیری اوکراین رانده نشوند.

گزارش‌هایی وجود دارد که مادران از اینکه پسرانشان را به جنگ انداخته‌اند و احساس می‌کنند که به آنها خیانت شده است، هیجان زده هستند. چنین مادران آزرده ای در بیرون آمدن اتحاد جماهیر شوروی از باتلاق خود در افغانستان نقش داشتند که منجر به سقوط آن امپراتوری شد.

جنگ اغلب در مورد اندازه گیری ریسک است. اگر روسیه نتواند جلوی پیشروی اوکراین را بگیرد یا آنها را از قلمرو تحت کنترل خود بیرون کند، آیا پوتین تهدید خود مبنی بر استفاده از سلاح هسته ای تاکتیکی را عملی می کند؟ او ممکن است وسوسه شود که این موضوع را در نظر بگیرد، اگرچه احتمالاً منجر به شکاف در اتحاد حیاتی او با چین خواهد شد.

خشم پوتین از ناتوانی کشورش می‌تواند منجر به افزایش حملات به غیرنظامیان و زیرساخت‌های اوکراینی شود، اگرچه ولودیمیر زلنسکی، رئیس‌جمهور اوکراین گفته است که بخشی از دلیل تهاجم ایجاد یک منطقه حائل و کاهش توانایی روسیه برای حمله در آن سوی مرز بوده است.

نتیجه هر چه که باشد، حمله اوکراین یک بازی جسورانه است، یک بازی که تاریخ به ما نشان می‌دهد می‌تواند برای جنگیدن با دشمن و تغییر استراتژی و دستاوردهای جنگی آنها بسیار مؤثر باشد.